Bağımlısı olduğumuz cep telefonları, sanki doğduğumuzdan beri bizimle...
Çok değil, 15-20 yıl önce cep telefonu diye bir şey yoktu ülkemizde. Olanlar da 3-5 taneydi. Sonra bir yayıldı, pir yayıldı. Artık tüm dünya telefon bağımlısı! Sanırsınız anamızın karnından telefonla çıktık. Biraz hafızamızı zorlarsak, eskiden, cep telefonsuz günlerde hayatımızın nasıl olduğunu hatırlayabiliriz belki... Buyrun zamanda yolculuğa başlayalım o halde!
Her an yer yerde arayan sevgiliden bıktık usandık!
Ah anneler, canımız anneler! Aramak için hep bir bahaneleri vardır!
Ve tabii, hiç olmazsa toplantıda rahat ediyorduk.
Oysa şimdi, telefon sapığımız olmazsa neredeyse kendimizi eksiz hissediyoruz.
Huzur içinde film izlediğimiz günler artık çok gerilerde kaldı...
Ama artık başucumuzda cep telefonu olmadan uyuyamıyoruz!
Sesleri kötüydü belki ama gerçek saatlerdi!
Oysa şimdi, günün her anında telefonla konuşuyoruz!
Hatta sıraya bile girdiğimiz, beklediğimiz oluyordu...
No comments:
Post a Comment